การซื้อขาย Forex (การแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ) เกี่ยวข้องกับการซื้อและขายสกุลเงินในตลาดแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ เนื่องจากลักษณะการกระจายอำนาจและการใช้ประโยชน์สูงตลาด Forex สามารถมีความเสี่ยงที่สำคัญต่อนักลงทุน เพื่อปกป้องนักลงทุนและสร้างความมั่นใจในการปฏิบัติที่เป็นธรรมภายในอุตสาหกรรม Forex หน่วยงานกำกับดูแลทั่วโลกกำหนดข้อกำหนดการคุ้มครองและการปฏิบัติตามกฎระเบียบของนักลงทุนที่หลากหลาย ประเด็นสำคัญบางประการ ได้แก่ :

1. การกำกับดูแลด้านกฎระเบียบ: โบรกเกอร์และ บริษัท Forex จะต้องถูกควบคุมโดยหน่วยงานทางการเงินที่มีชื่อเสียงในประเทศที่พวกเขาดำเนินงาน กฎระเบียบอาจแตกต่างกันไปจากเขตอำนาจศาลหนึ่งไปยังอีกเขตหนึ่ง แต่หน่วยงานกำกับดูแลทั่วไป ได้แก่ คณะกรรมาธิการการซื้อขายสินค้าโภคภัณฑ์ของสหรัฐอเมริกา (CFTC) และสมาคมฟิวเจอร์สแห่งชาติ (NFA) ในสหรัฐอเมริกาหน่วยงานด้านการเงิน (FCA) ในสหราชอาณาจักรและออสเตรเลีย คณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์และการลงทุน (ASIC) ในออสเตรเลีย
2. การเปิดเผยความเสี่ยง: โบรกเกอร์ Forex ต้องให้การเปิดเผยความเสี่ยงที่ชัดเจนและครอบคลุมที่เกี่ยวข้องกับการซื้อขาย Forex ให้กับลูกค้าของพวกเขา ซึ่งรวมถึงความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการใช้ประโยชน์ความผันผวนของตลาดและศักยภาพของการสูญเสียทางการเงินที่สำคัญ
3. การแยกกองทุน: โบรกเกอร์ที่มีการควบคุมมักจะต้องแยกกองทุนลูกค้าออกจากกองทุนปฏิบัติการ การแยกนี้ช่วยให้มั่นใจได้ว่ากองทุนของลูกค้ายังคงได้รับการคุ้มครองแม้ว่านายหน้าจะประสบปัญหาทางการเงินหรือล้มละลาย
4. ขีด จำกัด การใช้ประโยชน์: หน่วยงานกำกับดูแลจำนวนมากกำหนดขีด จำกัด การใช้ประโยชน์จากการซื้อขาย Forex เพื่อลดความเสี่ยงของการขาดทุนที่สำคัญสำหรับผู้ค้าปลีก ขีด จำกัด แตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับเขตอำนาจศาลและประเภทของเครื่องมือทางการเงิน
5. การปฏิบัติตามกฎหมายต่อต้านการฟอกเงิน (AML): โบรกเกอร์ Forex ต้องปฏิบัติตามกฎระเบียบต่อต้านการฟอกเงินที่เข้มงวดเพื่อป้องกันไม่ให้แพลตฟอร์มของพวกเขาถูกใช้สำหรับกิจกรรมทางการเงินที่ผิดกฎหมาย ซึ่งรวมถึงการดำเนินการตรวจสอบสถานะของลูกค้าและการดำเนินการตามมาตรการเพื่อตรวจจับและรายงานธุรกรรมที่น่าสงสัย
6. การปฏิบัติที่เป็นธรรมและโปร่งใส: โบรกเกอร์คาดว่าจะดำเนินการซื้อขายอย่างเป็นธรรมและโปร่งใสให้การกำหนดราคาที่ถูกต้องและการดำเนินการตามคำสั่งโดยไม่มีความขัดแย้งทางผลประโยชน์ จะต้องเปิดเผยความขัดแย้งทางผลประโยชน์ใด ๆ ระหว่างนายหน้าและลูกค้า
7. การจัดการร้องเรียนและการระงับข้อพิพาท: โบรกเกอร์ที่มีการควบคุมจะต้องมีขั้นตอนในการจัดการข้อร้องเรียนของลูกค้าและแก้ไขข้อพิพาทในลักษณะที่ยุติธรรมและทันเวลา พวกเขาอาจเป็นส่วนหนึ่งของโครงการชดเชยนักลงทุนที่ให้ความคุ้มครองลูกค้าในกรณีที่นายหน้ากลายเป็นหนี้สินล้นพ้น
8. ทรัพยากรการศึกษา: หน่วยงานกำกับดูแลบางตัวสนับสนุนหรือมอบหมายให้นายหน้าให้ทรัพยากรการศึกษาเพื่อช่วยให้ผู้ค้าเข้าใจตลาด Forex และความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องได้ดีขึ้น

ผู้ค้าที่พิจารณาการซื้อขาย Forex ควรทำการวิจัยอย่างละเอียดและเลือกนายหน้าที่มีการควบคุมซึ่งเป็นไปตามข้อกำหนดด้านกฎระเบียบที่เกี่ยวข้องในภูมิภาคของพวกเขาเพื่อให้แน่ใจว่าการคุ้มครองนักลงทุนและการปฏิบัติตามมาตรฐานอุตสาหกรรม